Guillaume de Sonnac, ook bekend als Guillaume de Chartres, was de achttiende grootmeester van de Tempeliers, een machtige ridderorde tijdens de middeleeuwse kruistochten. Zijn ambtstermijn als grootmeester, die duurde van 1247 tot 1250, viel samen met een periode van grote uitdagingen en veranderingen in het Heilige Land. Guillaume de Sonnac wordt herinnerd als een moedige en bekwame leider die de Tempeliers met vastberadenheid en toewijding leidde.
Guillaume de Sonnac werd vermoedelijk geboren in Chartres, Frankrijk, en trad op jonge leeftijd toe tot de Tempeliers. Hij verwierf al snel een reputatie als een ervaren en bekwame ridder en klom op in de gelederen van de orde voordat hij werd gekozen als grootmeester in 1247. Hij volgde Richard de Bures op, die kort na zijn aantreden overleed.
De tijd van Guillaume de Sonnac als grootmeester was een periode waarin de Tempeliers te maken kregen met voortdurende conflicten en bedreigingen in het Heilige Land. De christelijke koninkrijken stonden onder druk van moslimlegers en de controle over belangrijke steden en gebieden was voortdurend in gevaar. Guillaume de Sonnac stond voor de uitdaging om de Tempeliers te leiden en hun positie te versterken te midden van deze vijandige omstandigheden.
Een van de belangrijkste prestaties van Guillaume de Sonnac als grootmeester was zijn betrokkenheid bij de verdediging van het Heilige Land en de herovering van strategische locaties. Onder zijn leiderschap speelden de Tempeliers een cruciale rol in verschillende veldslagen en belegeringen, waarbij ze hun militaire vaardigheden en vastberadenheid demonstreerden. Ze namen deel aan campagnes om steden zoals Akko en Caesarea te verdedigen en speelden een sleutelrol in de verdediging van Jeruzalem.
Naast zijn militaire inspanningen was Guillaume de Sonnac ook actief betrokken bij diplomatieke inspanningen om steun en samenwerking te verkrijgen van andere Europese heersers. Hij zocht naar bondgenoten en financiering om de Tempeliers te versterken en hun positie in het Heilige Land te consolideren. Onder zijn leiderschap slaagden de Tempeliers erin om hun invloed en aanwezigheid in Europa te vergroten.
Helaas eindigde de ambtstermijn van Guillaume de Sonnac abrupt. In 1250 werd hij gevangengenomen tijdens de Slag bij Al-Mansurah, een poging om Egypte te veroveren. Hoewel de Tempeliers dapper vochten, werden ze uiteindelijk verslagen en Guillaume de Sonnac viel in handen van de vijand. Hij werd gevangengezet en stierf kort daarna, waarm
