Guillaume de Beaujeu was de eenentwintigste grootmeester van de Tempeliers, een invloedrijke ridderorde tijdens de middeleeuwse kruistochten. Zijn ambtstermijn als grootmeester, die duurde van 1273 tot 1291, viel samen met een cruciale periode van uitdagingen en conflicten in het Heilige Land. Guillaume de Beaujeu wordt herinnerd als een moedige en vastberaden leider die de Tempeliers door deze turbulente tijden leidde.
Guillaume de Beaujeu werd vermoedelijk geboren in Frankrijk en trad op jonge leeftijd toe tot de Tempeliers. Hij toonde al snel zijn bekwaamheid als ridder en klom op in de gelederen van de orde. In 1273 werd hij gekozen als grootmeester, nadat zijn voorganger Thomas Bérard was overleden.
De ambtstermijn van Guillaume de Beaujeu als grootmeester was een periode van intense conflicten en uitdagingen voor de Tempeliers in het Heilige Land. De moslimlegers, geleid door de machtige Mamelukken, oefenden enorme druk uit op de christelijke koninkrijken. Guillaume de Beaujeu stond voor de taak om de Tempeliers te leiden en hun positie te versterken te midden van deze dreiging.
Als grootmeester toonde Guillaume de Beaujeu vastberadenheid en moed in de verdediging van het Heilige Land. Hij nam deel aan verschillende militaire campagnes en belegeringen, waarbij hij zijn militaire vaardigheden en strategisch inzicht demonstreerde. Onder zijn leiderschap speelden de Tempeliers een cruciale rol in de verdediging van belangrijke steden en bolwerken, zoals Akko en Sidon.
Guillaume de Beaujeu speelde ook een belangrijke rol in de politieke en diplomatieke arena. Hij werkte nauw samen met andere christelijke machten, waaronder de Hospitaalridders, om een gezamenlijke front te vormen tegen de vijand. Hij zocht steun en samenwerking van Europese heersers en pauselijke autoriteiten om de Tempeliers te versterken en hun positie in het Heilige Land te behouden.
Een van de meest gedenkwaardige momenten tijdens de ambtstermijn van Guillaume de Beaujeu was zijn leiderschap tijdens de verdediging van het laatste bolwerk van de kruisvaarders, de stad Akko. De Tempeliers en andere christelijke troepen weerstonden jarenlang de belegering door de Mamelukken, onder het bevel van Guillaume de Beaujeu. Hoewel de stad uiteindelijk in 1291 viel, werden de moed en vastberadenheid van Guillaume en zijn mannen door zowel vriend als vijand erkend.
Guillaume de Beaujeu stierf in 1291 tijdens de belegering van Akko.
