Van waar komen de Tempeliers?
Een tempelier was oorspronkelijk een ridder, behorende tot de geestelijke orde der „Ridders van den Heiligen Tempel”, een orde in 1120 door een Franse ridder, Hugues de Payns gesticht, ter verdediging van het Heilige Land en ter bescherming van de pelgrims. Koning Boudewijn II van Jeruzalem schonk hun een gedeelte van zijn residentie, waarin zij woonden en bedevaartgangers verpleegden.
De leden van de tempeliers genoten van vele privileges zoals het recht om eigen jurisdictie te hebben, belastingen te heffen, eigen legers en oorlogsschepen te vormen, evenals het recht om hun eigen banken te hebben en geld te lenen. Ook werden zij vaak geroemd om hun geloftes, nauwgezetheid en toewijding.
De tempeliers werden gereguleerd door de Kerk, terwijl hun leider de Grootmeester was. Hun politieke macht groeide in de dertiende eeuw, hoewel hun militaire vermogen uiteindelijk werd beperkt door hun verplichtingen tegenover de Kerk.
Tijdens hun hoogtepunt waren tempeliers verantwoordelijk voor het verdedigen van de pelgrims in de Heilige Landen, vooral Jeruzalem. Hun roem en invloed bleef groeien totdat hun orde uiteindelijk in 1312 door de Franse koning Filips de Schone werd onderdrukt. Hoewel hun militaire aanwezigheid in Europa uiteindelijk werd opgeheven, bleef hun invloed op de politiek en het financiële beleid van Europa overleven.
De laatste Grootmeester (GM)
De laatste grootmeester van de tempeliers was Jacques de Molay, hij stierf op 18 maart 1314 in Parijs op de brandstapel. De Molay heeft gedurende zijn (schijn)proces onder marteling bekentenissen afgelegd, maar die later herroepen. De beschuldigingen tegen de Orde van ketterij, homoseksualiteit en aanbidding van Baphomet waren voor die tijd ongehoord.
De tempeliers stonden bekend om hun vastberadenheid in de gevechten tegen de Mohammedaanse legers. Hoewel hun doel was om een religieuze orde te zijn, werden zij zeer wapen- en militair gericht. In slechts een paar decennia evolueerden ze van een groep pelgrimsbeschermers tot een militaire macht die het Heilige Land tegen de islamitische invallers verdedigde.
Geschiedenis
Hoewel de Tempeliers hun bijdrage aan de geschiedenis belangrijk maakten, hebben ze in de eeuwen sinds hun opheffing vaak meer onterechte negatieve dan positieve aandacht gekregen.
Gelukkig kon een deel van dit onrecht ietwat rechtgezet worden na een belangrijke vondst: het perkament van Chinon. Daarin werd hen pauselijke absolutie verleend door Clemens V en werden ze vrijgesproken van al wat hen tijdens het (schijn)proces ten laste werd gelegd. Schromelijk te laat, maar toch: de eer van de Tempeliers was hersteld…
Verschillende controversiële theorieën hebben geprobeerd hun vermeende occulte kennis te onthullen, wat heeft geleid tot veel vragen over hun ware doel. Tegenwoordig herinneren we de Tempeliers als een vereniging die nooit tijdens hun tijd werd begrepen. Ze hebben een grote erfenis achtergelaten in de Europese geschiedenis en kunst, die heden ten dage nog een mythisch en magisch karakter draagt. Wie zeker moet genoemd worden bij het oprichten van de tempeliers is Bernard van Clervaux (Bernard de Fontaine).
