Wanneer men spreekt over de Orde van de Tempel, of de Tempeliers, denkt men vaak aan ridders in witte mantels met het rode kruis. Minder bekend is echter de vraag: welke taal spraken deze ridders bij hun oprichting in de 12e eeuw?
Oprichting in Jeruzalem (1118/1119)
De Orde van de Tempel werd gesticht in omstreeks 1118/1119, kort na de Eerste Kruistocht. Negen Franse ridders, onder leiding van Hugues de Payens, sloten zich samen om pelgrims te beschermen op hun weg naar Jeruzalem. Hun eerste zetel bevond zich bij de resten van de Tempel van Salomo, vandaar hun naam: Pauperes commilitones Christi Templique Salomonici – de Arme Medesoldaten van Christus en de Tempel van Salomo.
De oprichters waren overwegend afkomstig uit Frankrijk, meer bepaald uit de Champagnestreek en Bourgondië. Hun moedertaal was dus Oudfrans (Langue d’oïl).
Om deze extra info te kunnen lezen moet u lid zijn van TGDV
De officiële taal: Latijn
Hoewel de Tempeliers in hun dagelijks leven Oudfrans spraken, was de officiële taal van de Orde het Latijn.
- De Kerk – De Tempeliers stonden rechtstreeks onder pauselijk gezag.
- Het Reglement – De “Regel van de Tempel” werd in 1129 in het Latijn opgesteld.
- Uniformiteit – Latijn functioneerde als brugtaal tussen ridders uit verschillende landen.
Om deze extra info te kunnen lezen moet u lid zijn van TGDV
Dagelijkse omgangstaal
Naast Latijn spraken de Tempeliers hun eigen moedertaal: Oudfrans, Middelengels, Middelhoogduits, Oudspaans, Ouditaliaans … In commanderieën ontstond een mengeling van talen. In het Heilige Land waren ook Arabisch en Grieks belangrijk.
Om deze extra info te kunnen lezen moet u lid zijn van TGDV
Meertaligheid in het Heilige Land
De aanwezigheid van de Tempeliers vereiste kennis van:
- Arabisch – voor onderhandelingen, handel en spionage.
- Grieks – voor contacten met Byzantium.
- Aramees en Syrisch – bij oosterse kerken.
Om deze extra info te kunnen lezen moet u lid zijn van TGDV
Betekenis van taal
De meertaligheid van de Tempeliers maakte hen tot een van de meest kosmopolitische organisaties van de middeleeuwen.
Om deze extra info te kunnen lezen moet u lid zijn van TGDV
Conclusie
Bij hun oprichting spraken de Tempeliers voornamelijk Oudfrans, maar hun officiële documenten en de Regel waren opgesteld in Latijn. Dankzij hun internationale karakter groeiden ze al snel uit tot een meertalige ridderorde, waarin Latijn, Frans, Arabisch, Grieks en lokale dialecten naast elkaar bestonden.
Bronnen en literatuur
- Regula pauperum commilitonum Christi Templique Salomonici (1129)
- Omne datum optimum (1139), paus Innocentius II
- Barber, Malcolm. The New Knighthood (1994)
- Nicholson, Helen. The Knights Templar: A New History (2001)
Aanvullende academische bronnen:
- Alan Forey, “The Military Orders and Language Barriers in the Crusader States”, Crusades 4 (2005).
- Nicholas Morton, Encountering Islam on the First Crusade (2016).
- Studies van Latijn-Arabische glossaria: BnF MS Arabe 5883.
Call-to-Action ⚔️
De Tempeliers spreken nog altijd tot de verbeelding: hun moed, hun waarden en hun geheimen.
➡️ Wil jij meer ontdekken?
- Lees onze andere artikelen.
- Ontdek hoe het Vaticaan de Tempeliers onschuldig verklaarde.
- Word lid van TGDV en krijg toegang tot exclusieve artikels en bronnen.
